Παρακάτω, θα βρείτε ορισμένες από τις τεχνικές που περιλαμβάνονται στη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης

Κλασική εξωσωματική – IVF

Εφαρμόζεται σε περιπτώσεις αποφραγμένων ή κατεστραμμένων σαλπίγγων και ενδεχομένως σε περιπτώσεις ενδομητρίωσης. Με τη μέθοδο αυτή οι γαμέτες (ωάρια – σπερματοζωάρια) τοποθετούνται μαζί σε καλλιεργητικό υλικό και επωάζονται για 16 με 18 ώρες. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι παράμετροι που χαρακτηρίζουν το σπέρμα (αριθμός, κινητικότητα και μορφολογία) να είναι φυσιολογικές.

H Μέθοδος ICSI

Ενδοωαριακή έγχυση σπερματοζωαρίων ή μικρογονιμοποίηση (ICSI)

Εφαρμόζεται σε περιπτώσεις σοβαρής ανδρικής υπογονιμότητας (χαμηλές παράμετροι σπέρματος). Κατά τη μέθοδο αυτή ένα σπερματοζωάριο, ακινητοποιημένο, εισάγεται απευθείας μέσα στο ωάριο με τη βοήθεια μιας ειδικής βελόνας.

Βιοψία όρχεως (TESE)

Εφαρμόζεται σε ορισμένες περιπτώσεις αζωοσπερμίας. Με τη μέθοδο αυτή τα σπερματοζωάρια λαμβάνονται απευθείας από τους όρχεις και στη συνέχεια ακολουθείται η μέθοδος της μικρογονιμοποίησης.

Υποβοηθούμενη εκκόλαψη (Assisted Hatching)

Εφαρμόζεται σε περιπτώσεις όπου η μεμβράνη που περιβάλλει τα έμβρυα είναι παχύτερη ή σκληρότερη από το φυσιολογικό. Με τη μέθοδο αυτή, η μεμβράνη λεπταίνεται με χημικό ή μηχανικό τρόπο, ή με τη βοήθεια laser.

Εμβρυομεταφορά στο στάδιο της βλαστοκύστης

Εφαρμόζεται κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις. Σε περιπτώσεις που δεν επιτυγχάνεται εγκυμοσύνη σε προηγούμενες προσπάθειες εξωσωματικής και υπάρχει ικανός αριθμός γονιμοποιημένων ωαρίων. Η μεταφορά των εμβρύων γίνεται 5 ημέρες μετά την ωοληψία.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι στο 90% των ζευγαριών που ξεκινούν ένα πρόγραμμα εξωσωματικής γονιμοποίησης γίνεται τελικά εμβρυομεταφορά. Οι πιθανότητες επιτυχίας των ζευγαριών που ολοκληρώνουν το πρόγραμμα, εξαρτώνται κατά κύριο λόγο από την ηλικία της γυναίκας, την ποιότητα των εμβρύων και το αίτιο της υπογονιμότητας. Ο μεγαλύτερος αριθμός των εμβρύων που μπορούν να μεταφερθούν καθορίζεται από το ισχύον νομικό πλαίσιο, ανάλογα με την ηλικία της γυναίκας. Λιγότερα έμβρυα από τα επιτρεπόμενα μπορεί να μεταφερθούν, όταν επιθυμία του ζευγαριού είναι να αποφευχθεί μία πολύδυμη κύηση.

Μετά την ωοληψία, η σύζυγος λαμβάνει κάποια φάρμακα κυρίως από το στόμα και ένα κολπικό gel. Σκοπός τους είναι να δημιουργήσουν ένα φιλικό ενδομήτριο στην εμφύτευση των εμβρύων. Το ζευγάρι αποφασίζει για την τύχη των εμβρύων που απομένουν. Εφόσον πρώτα ο θεράπων ιατρός και η επιστημονική ομάδα του κέντρου που γίνεται η εξωσωματική, λύσει τις απορίες του ζευγαριού. Τα εναπομείναντα έμβρυα μπορεί να καταψυχθούν έως και για πέντε έτη. Παράταση του χρόνου κατάψυξης μπορεί να δώσει η Εθνική Αρχή υπό διάφορες προϋποθέσεις. Δεν υπάρχει σαφής αριθμός προσπαθειών στον οποίο μπορεί να υποβληθεί ένα ζευγάρι, για να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα δηλαδή την εγκυμοσύνη. Οι πιθανότητες όμως ένα ζευγάρι να επιτύχει εγκυμοσύνη είναι μικρές όταν έχει υπερβεί τις έξι προσπάθειες εξωσωματικής.

Εξωσωματική σε φυσικό κύκλο σημαίνει υπερηχογραφική παρακολούθηση του κύκλου χωρίς διέγερση των ωοθηκών με φάρμακα. Η γυναίκα ελέγχεται υπερηχογραφικά μέχρις ότου το ωοθυλάκιο του κύκλου φθάσει στην επιθυμητή διάμετρο και η μέτρηση των ορμονών δείχνει ότι μπορεί να ληφθεί ένα ώριμο ωάριο. Ενδείκνυται:

• Σε γυναίκες με επανειλημμένες αποτυχημένες προσπάθειες εξωσωματική.
• Σε γυναίκες που έχουν πτωχή ανταπόκριση των ωοθηκών στα υπάρχοντα φάρμακα, που χρησιμοποιούνται για τη διέγερση των ωοθηκών.
• Σε γυναίκες που για κάποιο λόγο διστάζουν να υποβληθούν σε διέγερση ωοθηκών ή αυτή αντενδείκνυται για ιατρικούς λόγους.